Definify.com
Definition 2024
opvallen
opvallen
Dutch
Verb
opvallen
Inflection
Inflection of opvallen (strong class 7, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opvallen | |||
past singular | viel op | |||
past participle | opgevallen | |||
infinitive | opvallen | |||
gerund | opvallen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | val op | viel op | opval | opviel |
2nd person sing. (jij) | valt op | viel op | opvalt | opviel |
2nd person sing. (u) | valt op | viel op | opvalt | opviel |
2nd person sing. (gij) | valt op | vielt op | opvalt | opvielt |
3rd person singular | valt op | viel op | opvalt | opviel |
plural | vallen op | vielen op | opvallen | opvielen |
subjunctive sing.1 | valle op | viele op | opvalle | opviele |
subjunctive plur.1 | vallen op | vielen op | opvallen | opvielen |
imperative sing. | val op | |||
imperative plur.1 | valt op | |||
participles | opvallend | opgevallen | ||
1) Archaic. |