Definify.com
Definition 2025
wegvallen
wegvallen
Dutch
Verb
wegvallen
Inflection
| Inflection of wegvallen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wegvallen | |||
| past singular | viel weg | |||
| past participle | weggevallen | |||
| infinitive | wegvallen | |||
| gerund | wegvallen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | val weg | viel weg | wegval | wegviel |
| 2nd person sing. (jij) | valt weg | viel weg | wegvalt | wegviel |
| 2nd person sing. (u) | valt weg | viel weg | wegvalt | wegviel |
| 2nd person sing. (gij) | valt weg | vielt weg | wegvalt | wegvielt |
| 3rd person singular | valt weg | viel weg | wegvalt | wegviel |
| plural | vallen weg | vielen weg | wegvallen | wegvielen |
| subjunctive sing.1 | valle weg | viele weg | wegvalle | wegviele |
| subjunctive plur.1 | vallen weg | vielen weg | wegvallen | wegvielen |
| imperative sing. | val weg | |||
| imperative plur.1 | valt weg | |||
| participles | wegvallend | weggevallen | ||
| 1) Archaic. | ||||