Definify.com

Definition 2024


vervallen

vervallen

Dutch

Verb

vervallen

  1. to decline, reject
  2. to worsen
  3. to decay, rot
  4. to recede, pull away
  5. (law) to cease to be valid
  6. (of food) to expire

Inflection

Inflection of vervallen (strong class 7, prefixed)
infinitive vervallen
past singular verviel
past participle vervallen
infinitive vervallen
gerund vervallen n
verbal noun
present tense past tense
1st person singular verval verviel
2nd person sing. (jij) vervalt verviel
2nd person sing. (u) vervalt verviel
2nd person sing. (gij) vervalt vervielt
3rd person singular vervalt verviel
plural vervallen vervielen
subjunctive sing.1 vervalle verviele
subjunctive plur.1 vervallen vervielen
imperative sing. verval
imperative plur.1 vervalt
participles vervallend vervallen
1) Archaic.

Participle

vervallen

  1. past participle of vervallen

Inflection

Inflection of vervallen
uninflected vervallen
inflected vervallen
comparative
positive
predicative/adverbial vervallen
indefinite m./f. sing. vervallen
n. sing. vervallen
plural vervallen
definite vervallen
partitive vervallens

Adjective

vervallen (comparative vervallener, superlative vervallenst)

  1. dilapidated, ruinous
  2. (law) having no legal force or cogency, invalid
  3. (of food) expired

Inflection

Inflection of vervallen
uninflected vervallen
inflected vervallen
comparative vervallener
positive comparative superlative
predicative/adverbial vervallen vervallener het vervallenst
het vervallenste
indefinite m./f. sing. vervallen vervallener vervallenste
n. sing. vervallen vervallener vervallenste
plural vervallen vervallener vervallenste
definite vervallen vervallener vervallenste
partitive vervallens vervalleners