Definify.com
Definition 2025
fegan
fegan
Old English
Verb
fēġan
Conjugation
Conjugation of fēġan (weak class 1)
| infinitive | fēġan | tō fēġanne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | fēġe | fēgde |
| 2nd-person singular | fēġest | fēgdest |
| 3rd-person singular | fēġeþ | fēgde |
| plural | fēġaþ | fēgdon |
| subjunctive | present | past |
| singular | fēġe | fēgde |
| plural | fēġen | fēgden |
| imperative | ||
| singular | fēġ | |
| plural | fēġaþ | |
| participle | present | past |
| fēġende | (ġe)fēġed | |
Descendants
- Middle English: feyen
- English: fay