Definify.com
Webster 1913 Edition
Fren
Fren
(frĕn)
, Noun.
A stranger.
[Obs.]
Spenser.
Webster 1828 Edition
Fren
FREN
,Noun.
Definition 2024
fren
fren
See also: fren'
English
Noun
fren (plural frens)
- (obsolete) A stranger.
- (Can we find and add a quotation of Spenser to this entry?)
Etymology 2
Noun
fren (plural frens)
- Eye dialect spelling of friend.
Scots
Pronunciation
Verb
fren (third-person singular present frens, present participle frennin, past frennit, past participle frennit)
- (poetic) To rage; to be in a state of rage.
Derived terms
- frenfi (“furious”)
- frennishin (“state of extreme rage”)
- frennisinly (“frenziedly”)
Turkish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [fɾen]
- Hyphenation: fren
Noun
fren (definite accusative freni, plural frenler)
- (automotive) brake
Declension
declension of fren
possessive forms of fren
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | frenim | frenlerim |
| definite accusative (belirtme) | frenimi | frenlerimi |
| dative (yönelme) | frenime | frenlerime |
| locative (bulunma) | frenimde | frenlerimde |
| ablative (çıkma) | frenimden | frenlerimden |
| genitive (tamlayan) | frenimin | frenlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | frenin | frenlerin |
| definite accusative (belirtme) | frenini | frenlerini |
| dative (yönelme) | frenine | frenlerine |
| locative (bulunma) | freninde | frenlerinde |
| ablative (çıkma) | freninden | frenlerinden |
| genitive (tamlayan) | freninin | frenlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | freni | frenleri |
| definite accusative (belirtme) | frenini | frenlerini |
| dative (yönelme) | frenine | frenlerine |
| locative (bulunma) | freninde | frenlerinde |
| ablative (çıkma) | freninden | frenlerinden |
| genitive (tamlayan) | freninin | frenlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | frenimiz | frenlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | frenimizi | frenlerimizi |
| dative (yönelme) | frenimize | frenlerimize |
| locative (bulunma) | frenimizde | frenlerimizde |
| ablative (çıkma) | frenimizden | frenlerimizden |
| genitive (tamlayan) | frenimizin | frenlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | freniniz | frenleriniz |
| definite accusative (belirtme) | freninizi | frenlerinizi |
| dative (yönelme) | freninize | frenlerinize |
| locative (bulunma) | freninizde | frenlerinizde |
| ablative (çıkma) | freninizden | frenlerinizden |
| genitive (tamlayan) | freninizin | frenlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | frenleri | frenleri |
| definite accusative (belirtme) | frenlerini | frenlerini |
| dative (yönelme) | frenlerine | frenlerine |
| locative (bulunma) | frenlerinde | frenlerinde |
| ablative (çıkma) | frenlerinden | frenlerinden |
| genitive (tamlayan) | frenlerinin | frenlerinin |
Derived terms
- fren pedalı
- el freni
- el frenini çekmek
- fren yapmak
- frenleyici
- frenleme
- frenlemek
- havalı fren