Definify.com
Definition 2024
friða
friða
Icelandic
Verb
friða (weak verb, third-person singular past indicative friðaði, supine friðað)
- to pacify
- to calm
- to appease
- to declare a prohibition on hunting, harming or changing something, e.g. for preserving the style of an old building or preventing extinction of a species; protect
Conjugation
friða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að friða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
friðað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
friðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég friða | við friðum | present (nútíð) |
ég friði | við friðum |
| þú friðar | þið friðið | þú friðir | þið friðið | ||
| hann, hún, það friðar | þeir, þær, þau friða | hann, hún, það friði | þeir, þær, þau friði | ||
| past (þátíð) |
ég friðaði | við friðuðum | past (þátíð) |
ég friðaði | við friðuðum |
| þú friðaðir | þið friðuðuð | þú friðaðir | þið friðuðuð | ||
| hann, hún, það friðaði | þeir, þær, þau friðuðu | hann, hún, það friðaði | þeir, þær, þau friðuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
friða (þú) | friðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| friðaðu | friðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
friðast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að friðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
friðast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
friðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég friðast | við friðumst | present (nútíð) |
ég friðist | við friðumst |
| þú friðast | þið friðist | þú friðist | þið friðist | ||
| hann, hún, það friðast | þeir, þær, þau friðast | hann, hún, það friðist | þeir, þær, þau friðist | ||
| past (þátíð) |
ég friðaðist | við friðuðumst | past (þátíð) |
ég friðaðist | við friðuðumst |
| þú friðaðist | þið friðuðust | þú friðaðist | þið friðuðust | ||
| hann, hún, það friðaðist | þeir, þær, þau friðuðust | hann, hún, það friðaðist | þeir, þær, þau friðuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
friðast (þú) | friðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| friðastu | friðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
friðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
friðaður | friðuð | friðað | friðaðir | friðaðar | friðuð | |
| accusative (þolfall) |
friðaðan | friðaða | friðað | friðaða | friðaðar | friðuð | |
| dative (þágufall) |
friðuðum | friðaðri | friðuðu | friðuðum | friðuðum | friðuðum | |
| genitive (eignarfall) |
friðaðs | friðaðrar | friðaðs | friðaðra | friðaðra | friðaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
friðaði | friðaða | friðaða | friðuðu | friðuðu | friðuðu | |
| accusative (þolfall) |
friðaða | friðuðu | friðaða | friðuðu | friðuðu | friðuðu | |
| dative (þágufall) |
friðaða | friðuðu | friðaða | friðuðu | friðuðu | friðuðu | |
| genitive (eignarfall) |
friðaða | friðuðu | friðaða | friðuðu | friðuðu | friðuðu | |