German
Noun
Fuge f (genitive Fuge, plural Fugen)
- joint (of bricks/tiles)
Declension
Declension of Fuge
| |
singular |
plural |
|
indef.
|
def.
|
noun |
def.
|
noun |
| nominative |
eine |
die |
Fuge
|
die |
Fugen
|
| genitive |
einer |
der |
Fuge
|
der |
Fugen
|
| dative |
einer |
der |
Fuge
|
den |
Fugen
|
| accusative |
eine |
die |
Fuge
|
die |
Fugen
|
Derived terms
Etymology 2
From Italian fuga
Noun
Fuge f (genitive Fuge, plural Fugen)
- (music) fugue