Definify.com

Definition 2024

gönüllü ‎(definite accusative gönüllüyü, plural gönüllüler)

declension of gönüllü

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	gönüllü	gönüllüler
definite accusative (belirtme)	gönüllüyü	gönüllüleri
dative (yönelme)	gönüllüye	gönüllülere
locative (bulunma)	gönüllüde	gönüllülerde
ablative (ayrılma)	gönüllüden	gönüllülerden
genitive (tamlayan)	gönüllünün	gönüllülerin

predicative forms of gönüllü

simple present	singular	plural
ben (I am)	gönüllüyüm	gönüllülerim*
sen (you are)	gönüllüsün	gönüllülersin*
o (he/she/it is)	gönüllü / gönüllüdür	gönüllüler* / gönüllülerdir*
biz (we are)	gönüllüyüz	gönüllüleriz
siz (you are)	gönüllüsünüz	gönüllülersiniz
onlar (they are)	gönüllüler	gönüllülerdir
simple past	singular	plural
ben (I was)	gönüllüydüm	gönüllülerdim*
sen (you were)	gönüllüydün	gönüllülerdin*
o (he/she/it was)	gönüllüydü	gönüllülerdi*
biz (we were)	gönüllüydük	gönüllülerdik
siz (you were)	gönüllüydünüz	gönüllülerdiniz
onlar (they were)	gönüllüydüler	gönüllülerdi
indirect / unwitnessed past	singular	plural
ben (I was)	gönüllüymüşüm	gönüllülermişim*
sen (you were)	gönüllüymüşsün	gönüllülermişsin*
o (he/she/it was)	gönüllüymüş	gönüllülermiş*
biz (we were)	gönüllüymüşüz	gönüllülermişiz
siz (you were)	gönüllüymüşsünüz	gönüllülermişsiniz
onlar (they were)	gönüllüymüşler	gönüllülermiş
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations. Note: Plural forms are not used with adjectives.