Definify.com
Definition 2025
geren
geren
See also: gèrén
Dutch
Verb
geren
- (transitive, obsolete) to covet
Inflection
| Inflection of geren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | geren | |||
| past singular | geerde | |||
| past participle | gegeerd | |||
| infinitive | geren | |||
| gerund | geren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | geer | geerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | geert | geerde | ||
| 2nd person sing. (u) | geert | geerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | geert | geerde | ||
| 3rd person singular | geert | geerde | ||
| plural | geren | geerden | ||
| subjunctive sing.1 | gere | geerde | ||
| subjunctive plur.1 | geren | geerden | ||
| imperative sing. | geer | |||
| imperative plur.1 | geert | |||
| participles | gerend | gegeerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Etymology 2
Non-lemma forms.
Noun
geren
- Plural form of geer