Definify.com
Definition 2025
græta
græta
Icelandic
Verb
græta (weak verb, third-person singular past indicative grætti, supine grætt)
- to make (someone) cry, drive to tears
 
Conjugation
græta — active voice (germynd)
|  infinitive  (nafnháttur)  | 
að græta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
|  supine  (sagnbót)  | 
grætt | ||||
|  present participle  (lýsingarháttur nútíðar)  | 
grætandi | ||||
|  indicative  (framsöguháttur)  | 
 subjunctive  (viðtengingarháttur)  | 
||||
|  present  (nútíð)  | 
ég græti | við grætum |  present  (nútíð)  | 
ég græti | við grætum | 
| þú grætir | þið grætið | þú grætir | þið grætið | ||
| hann, hún, það grætir | þeir, þær, þau græta | hann, hún, það græti | þeir, þær, þau græti | ||
|  past  (þátíð)  | 
ég grætti | við grættum |  past  (þátíð)  | 
ég grætti | við grættum | 
| þú grættir | þið grættuð | þú grættir | þið grættuð | ||
| hann, hún, það grætti | þeir, þær, þau grættu | hann, hún, það grætti | þeir, þær, þau grættu | ||
|  imperative  (boðháttur)  | 
græt (þú) | grætið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| grættu | grætiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
grætast — mediopassive voice (miðmynd)
|  infinitive  (nafnháttur)  | 
að grætast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
|  supine  (sagnbót)  | 
græst | ||||
|  present participle  (lýsingarháttur nútíðar)  | 
 grætandist **  ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses  | 
||||
|  indicative  (framsöguháttur)  | 
 subjunctive  (viðtengingarháttur)  | 
||||
|  present  (nútíð)  | 
ég grætist | við grætumst |  present  (nútíð)  | 
ég grætist | við grætumst | 
| þú grætist | þið grætist | þú grætist | þið grætist | ||
| hann, hún, það grætist | þeir, þær, þau grætast | hann, hún, það grætist | þeir, þær, þau grætist | ||
|  past  (þátíð)  | 
ég grættist | við grættumst |  past  (þátíð)  | 
ég grættist | við grættumst | 
| þú grættist | þið grættust | þú grættist | þið grættust | ||
| hann, hún, það grættist | þeir, þær, þau grættust | hann, hún, það grættist | þeir, þær, þau grættust | ||
|  imperative  (boðháttur)  | 
græst (þú) | grætist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| græstu | grætisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
grættur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
|  strong declension  (sterk beyging)  | 
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|  masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
 masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
||
|  nominative  (nefnifall)  | 
grættur | grætt | grætt | grættir | grættar | grætt | |
|  accusative  (þolfall)  | 
grættan | grætta | grætt | grætta | grættar | grætt | |
|  dative  (þágufall)  | 
grættum | grættri | grættu | grættum | grættum | grættum | |
|  genitive  (eignarfall)  | 
grætts | grættrar | grætts | grættra | grættra | grættra | |
|  weak declension  (veik beyging)  | 
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|  masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
 masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
||
|  nominative  (nefnifall)  | 
grætti | grætta | grætta | grættu | grættu | grættu | |
|  accusative  (þolfall)  | 
grætta | grættu | grætta | grættu | grættu | grættu | |
|  dative  (þágufall)  | 
grætta | grættu | grætta | grættu | grættu | grættu | |
|  genitive  (eignarfall)  | 
grætta | grættu | grætta | grættu | grættu | grættu | |