Definify.com
Definition 2025
Heiður
Heiður
See also: heiður
Icelandic
Proper noun
Heiður f
- A female given name
Declension
declension of Heiður
| f-s1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | Heiður | Heiðurin | Heiðar | Heiðarnar |
| accusative | Heiði | Heiðina | Heiðar | Heiðarnar |
| dative | Heiði | Heiðinni | Heiðum | Heiðunum |
| genitive | Heiðar | Heiðarinnar | Heiða | Heiðanna |
heiður
heiður
See also: Heiður
Faroese
Noun
heiður m (genitive singular heiðurs, uncountable)
Declension
| m19s | Singular | |
| Indefinite | Definite | |
| Nominative | heiður | heiðurin |
| Accusative | heiður | heiðurin |
| Dative | heiðri | heiðrinum |
| Genitive | heiðurs | heiðursins |
Derived terms
- heiðursborgari
- heiðurslimur
- heiðursløn
- heiðursmerki
Adjective
heiður
Declension
| heiður a15 | |||
| Singular (eintal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
| Nominative (hvørfall) | heiður | heið | heitt |
| Accusative (hvønnfall) | heiðan | heiða | |
| Dative (hvørjumfall) | heiðum | heiðari | heiðum |
| Genitive (hvørsfall) | (heiðs) | (heiðar) | (heiðs) |
| Plural (fleirtal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
| Nominative (hvørfall) | heiðir | heiðar | heið |
| Accusative (hvønnfall) | heiðar | ||
| Dative (hvørjumfall) | heiðum | ||
| Genitive (hvørsfall) | (heiða) | ||
Icelandic
Pronunciation
Etymology 1
From Old Norse heiðr, from Proto-Germanic *haiduz, *haidraz.
Noun
heiður m (genitive singular heiðurs, no plural)
Declension
declension of heiður
Etymology 2
From Old Norse heiðr, from Proto-Germanic *haidaz, *haidraz.
Adjective
heiður (comparative heiðari, superlative heiðastur)
Inflection
positive (strong declension)
positive (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | heiði | heiða | heiða |
| accusative | heiða | heiðu | heiða |
| dative | heiða | heiðu | heiða |
| genitive | heiða | heiðu | heiða |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | heiðu | heiðu | heiðu |
| accusative | heiðu | heiðu | heiðu |
| dative | heiðu | heiðu | heiðu |
| genitive | heiðu | heiðu | heiðu |
comparative
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | heiðari | heiðari | heiðara |
| accusative | heiðari | heiðari | heiðara |
| dative | heiðari | heiðari | heiðara |
| genitive | heiðari | heiðari | heiðara |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | heiðari | heiðari | heiðari |
| accusative | heiðari | heiðari | heiðari |
| dative | heiðari | heiðari | heiðari |
| genitive | heiðari | heiðari | heiðari |
superlative (strong declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | heiðastur | heiðust | heiðast |
| accusative | heiðastan | heiðasta | heiðast |
| dative | heiðustum | heiðastri | heiðustu |
| genitive | heiðasts | heiðastrar | heiðasts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | heiðastir | heiðastar | heiðust |
| accusative | heiðasta | heiðastar | heiðust |
| dative | heiðustum | heiðustum | heiðustum |
| genitive | heiðastra | heiðastra | heiðastra |
superlative (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | heiðasti | heiðasta | heiðasta |
| accusative | heiðasta | heiðustu | heiðasta |
| dative | heiðasta | heiðustu | heiðasta |
| genitive | heiðasta | heiðustu | heiðasta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | heiðustu | heiðustu | heiðustu |
| accusative | heiðustu | heiðustu | heiðustu |
| dative | heiðustu | heiðustu | heiðustu |
| genitive | heiðustu | heiðustu | heiðustu |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.