Definify.com
Definition 2024
hræða
hræða
Icelandic
Verb
hræða (weak verb, third-person singular past indicative hræddi, supine hrætt)
- to scare
Conjugation
hræða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hræða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hrætt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hræðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hræði | við hræðum | present (nútíð) |
ég hræði | við hræðum |
| þú hræðir | þið hræðið | þú hræðir | þið hræðið | ||
| hann, hún, það hræðir | þeir, þær, þau hræða | hann, hún, það hræði | þeir, þær, þau hræði | ||
| past (þátíð) |
ég hræddi | við hræddum | past (þátíð) |
ég hræddi | við hræddum |
| þú hræddir | þið hrædduð | þú hræddir | þið hrædduð | ||
| hann, hún, það hræddi | þeir, þær, þau hræddu | hann, hún, það hræddi | þeir, þær, þau hræddu | ||
| imperative (boðháttur) |
hræð (þú) | hræðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hræddu | hræðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hræðast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hræðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hræðst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hræðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hræðist | við hræðumst | present (nútíð) |
ég hræðist | við hræðumst |
| þú hræðist | þið hræðist | þú hræðist | þið hræðist | ||
| hann, hún, það hræðist | þeir, þær, þau hræðast | hann, hún, það hræðist | þeir, þær, þau hræðist | ||
| past (þátíð) |
ég hræddist | við hræddumst | past (þátíð) |
ég hræddist | við hræddumst |
| þú hræddist | þið hræddust | þú hræddist | þið hræddust | ||
| hann, hún, það hræddist | þeir, þær, þau hræddust | hann, hún, það hræddist | þeir, þær, þau hræddust | ||
| imperative (boðháttur) |
hræðst (þú) | hræðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hræðstu | hræðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hræddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hræddur | hrædd | hrætt | hræddir | hræddar | hrædd | |
| accusative (þolfall) |
hræddan | hrædda | hrætt | hrædda | hræddar | hrædd | |
| dative (þágufall) |
hræddum | hræddri | hræddu | hræddum | hræddum | hræddum | |
| genitive (eignarfall) |
hrædds | hræddrar | hrædds | hræddra | hræddra | hræddra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hræddi | hrædda | hrædda | hræddu | hræddu | hræddu | |
| accusative (þolfall) |
hrædda | hræddu | hrædda | hræddu | hræddu | hræddu | |
| dative (þágufall) |
hrædda | hræddu | hrædda | hræddu | hræddu | hræddu | |
| genitive (eignarfall) |
hrædda | hræddu | hrædda | hræddu | hræddu | hræddu | |