Definify.com
Definition 2024
hvæsa
hvæsa
Icelandic
Verb
hvæsa (weak verb, third-person singular past indicative hvæsti, supine hvæst)
- to hiss
Conjugation
hvæsa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hvæsa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hvæst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hvæsandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hvæsi | við hvæsum | present (nútíð) |
ég hvæsi | við hvæsum |
| þú hvæsir | þið hvæsið | þú hvæsir | þið hvæsið | ||
| hann, hún, það hvæsir | þeir, þær, þau hvæsa | hann, hún, það hvæsi | þeir, þær, þau hvæsi | ||
| past (þátíð) |
ég hvæsti | við hvæstum | past (þátíð) |
ég hvæsti | við hvæstum |
| þú hvæstir | þið hvæstuð | þú hvæstir | þið hvæstuð | ||
| hann, hún, það hvæsti | þeir, þær, þau hvæstu | hann, hún, það hvæsti | þeir, þær, þau hvæstu | ||
| imperative (boðháttur) |
hvæs (þú) | hvæsið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hvæstu | hvæsiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Noun
hvæsa
- indefinite genitive plural of hvæs
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *kuh-, from Proto-Indo-European *kᵂeh₂s-.
Verb
hvæsa
- to hiss