Definify.com
Definition 2024
ilim
ilim
See also: İlim
Turkish
Noun
ilim (definite accusative ilmi, plural ilimler)
Related terms
Declension
declension of ilim
possessive forms of ilim
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | ilmim | ilimlerim |
| definite accusative (belirtme) | ilmimi | ilimlerimi |
| dative (yönelme) | ilmime | ilimlerime |
| locative (bulunma) | ilmimde | ilimlerimde |
| ablative (çıkma) | ilmimden | ilimlerimden |
| genitive (tamlayan) | ilmimin | ilimlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ilmin | ilimlerin |
| definite accusative (belirtme) | ilmini | ilimlerini |
| dative (yönelme) | ilmine | ilimlerine |
| locative (bulunma) | ilminde | ilimlerinde |
| ablative (çıkma) | ilminden | ilimlerinden |
| genitive (tamlayan) | ilminin | ilimlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ilmi | ilimleri |
| definite accusative (belirtme) | ilmini | ilimlerini |
| dative (yönelme) | ilmine | ilimlerine |
| locative (bulunma) | ilminde | ilimlerinde |
| ablative (çıkma) | ilminden | ilimlerinden |
| genitive (tamlayan) | ilminin | ilimlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ilmimiz | ilimlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | ilmimizi | ilimlerimizi |
| dative (yönelme) | ilmimize | ilimlerimize |
| locative (bulunma) | ilmimizde | ilimlerimizde |
| ablative (çıkma) | ilmimizden | ilimlerimizden |
| genitive (tamlayan) | ilmimizin | ilimlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ilminiz | ilimleriniz |
| definite accusative (belirtme) | ilminizi | ilimlerinizi |
| dative (yönelme) | ilminize | ilimlerinize |
| locative (bulunma) | ilminizde | ilimlerinizde |
| ablative (çıkma) | ilminizden | ilimlerinizden |
| genitive (tamlayan) | ilminizin | ilimlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ilimleri | ilimleri |
| definite accusative (belirtme) | ilimlerini | ilimlerini |
| dative (yönelme) | ilimlerine | ilimlerine |
| locative (bulunma) | ilimlerinde | ilimlerinde |
| ablative (çıkma) | ilimlerinden | ilimlerinden |
| genitive (tamlayan) | ilimlerinin | ilimlerinin |