Definify.com
Definition 2025
inducendus
inducendus
Latin
Participle
indūcendus m (feminine indūcenda, neuter indūcendum); first/second declension
- which is to be conducted
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | indūcendus | indūcenda | indūcendum | indūcendī | indūcendae | indūcenda | |
| genitive | indūcendī | indūcendae | indūcendī | indūcendōrum | indūcendārum | indūcendōrum | |
| dative | indūcendō | indūcendō | indūcendīs | ||||
| accusative | indūcendum | indūcendam | indūcendum | indūcendōs | indūcendās | indūcenda | |
| ablative | indūcendō | indūcendā | indūcendō | indūcendīs | |||
| vocative | indūcende | indūcenda | indūcendum | indūcendī | indūcendae | indūcenda | |