Definify.com
Definition 2025
Infinitiv
Infinitiv
See also: infinitiv
German
Noun
Infinitiv m
Synonyms
- Infinitivus
Noun
Infinitiv n
- (grammar) infinitive (verb)
Synonyms
- Infinitivum
infinitiv
infinitiv
See also: Infinitiv
Czech
Noun
infinitiv m
- infinitive (the uninflected form of a verb)
Synonyms
- neurčitek (much less common)
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /înfinitiːʋ/
- Hyphenation: in‧fi‧ni‧tiv
Noun
ȉnfinitīv m (Cyrillic spelling и̏нфинитӣв)
Declension
Declension of infinitiv
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | infinitiv | infinitivi |
| genitive | infinitiva | infinitiva |
| dative | infinitivu | infinitivima |
| accusative | infinitiv | infinitive |
| vocative | infinitive | infinitivi |
| locative | infinitivu | infinitivima |
| instrumental | infinitivom | infinitivima |
Swedish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɪnfɪnɪtiːv/
Noun
infinitiv n
- (grammar) an infinitive
Declension
| Inflection of infinitiv | ||||
|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | infinitiv | infinitivet | infinitiv | infinitiven |
| Genitive | infinitivs | infinitivets | infinitivs | infinitivens |