Definify.com
Definition 2025
interrogatorius
interrogatorius
Latin
Adjective
interrogātōrius m (feminine interrogātōria, neuter interrogātōrium); first/second declension
- Consisting or preceding by questions; interrogatory.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | interrogātōrius | interrogātōria | interrogātōrium | interrogātōriī | interrogātōriae | interrogātōria | |
| genitive | interrogātōriī | interrogātōriae | interrogātōriī | interrogātōriōrum | interrogātōriārum | interrogātōriōrum | |
| dative | interrogātōriō | interrogātōriō | interrogātōriīs | ||||
| accusative | interrogātōrium | interrogātōriam | interrogātōrium | interrogātōriōs | interrogātōriās | interrogātōria | |
| ablative | interrogātōriō | interrogātōriā | interrogātōriō | interrogātōriīs | |||
| vocative | interrogātōrie | interrogātōria | interrogātōrium | interrogātōriī | interrogātōriae | interrogātōria | |
Related terms
Descendants
- Italian: interrogatorio
References
- interrogatorius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “interrogatorius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.