Definify.com
Definition 2025
intimideren
intimideren
Dutch
Verb
intimideren
- to intimidate
Inflection
| Inflection of intimideren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | intimideren | |||
| past singular | intimideerde | |||
| past participle | geïntimideerd | |||
| infinitive | intimideren | |||
| gerund | intimideren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | intimideer | intimideerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | intimideert | intimideerde | ||
| 2nd person sing. (u) | intimideert | intimideerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | intimideert | intimideerde | ||
| 3rd person singular | intimideert | intimideerde | ||
| plural | intimideren | intimideerden | ||
| subjunctive sing.1 | intimidere | intimideerde | ||
| subjunctive plur.1 | intimideren | intimideerden | ||
| imperative sing. | intimideer | |||
| imperative plur.1 | intimideert | |||
| participles | intimiderend | geïntimideerd | ||
| 1) Archaic. | ||||