Definify.com
Definition 2024
izljubiti
izljubiti
Serbo-Croatian
Verb
izljúbiti pf (Cyrillic spelling изљу́бити)
Conjugation
Conjugation of izljubiti
Infinitive: izljubiti | Present verbal adverb: — | Past verbal adverb: izljúbīvši | Verbal noun: — | ||||
Number | Singular | Plural | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
Verbal forms | ja | ti | on / ona / ono | mi | vi | oni / one / ona | |
Present | izljubim | izljubiš | izljubi | izljubimo | izljubite | izljube | |
Future | Future I | izljubit ću2 izljubiću |
izljubit ćeš2 izljubićeš |
izljubit će2 izljubiće |
izljubit ćemo2 izljubićemo |
izljubit ćete2 izljubićete |
izljubit će2 izljubiće |
Future II | budem izljubio1 | budeš izljubio1 | bude izljubio1 | budemo izljubili1 | budete izljubili1 | budu izljubili1 | |
Past | Perfect | izljubio sam1 | izljubio si1 | izljubio je1 | izljubili smo1 | izljubili ste1 | izljubili su1 |
Pluperfect | bio sam izljubio1 | bio si izljubio1 | bio je izljubio1 | bili smo izljubili1 | bili ste izljubili1 | bili su izljubili1 | |
Aorist | izljubih | izljubi | izljubi | izljubismo | izljubiste | izljubiše | |
Conditional I | izljubio bih1 | izljubio bi1 | izljubio bi1 | izljubili bismo1 | izljubili biste1 | izljubili bi1 | |
Conditional II | bio bih izljubio1 | bio bi izljubio1 | bio bi izljubio1 | bili bismo izljubili1 | bili biste izljubili1 | bili bi izljubili1 | |
Imperative | — | izljubi | — | izljubimo | izljubite | — | |
Active past participle | izljubio m / izljubila f / izljubilo n | izljubili m / izljubile f / izljubila n | |||||
Passive past participle | izljubljen m / izljubljena f / izljubljeno n | izljubljeni m / izljubljene f / izljubljena n | |||||
1 For the masculine; agent of feminine or neuter gender would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and the auxiliary verb, respectively. 2 Standard Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. |
Related terms
- izljubljívati impf