Definify.com
Definition 2025
kannel
kannel
Estonian
Noun
kannel (genitive kandle, partitive kannelt)
Declension
Inflection of kannel (ÕS type 8/küünal, nd-nn gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kannel | kandled |
| accusative | kandle | kandled |
| genitive | kandle | kannelde |
| partitive | kannelt | kandleid |
| illative | kandlesse | kanneldesse kandleisse |
| inessive | kandles | kanneldes kandleis |
| elative | kandlest | kanneldest kandleist |
| allative | kandlele | kanneldele kandleile |
| adessive | kandlel | kanneldel kandleil |
| ablative | kandlelt | kanneldelt kandleilt |
| translative | kandleks | kanneldeks kandleiks |
| terminative | kandleni | kanneldeni |
| essive | kandlena | kanneldena |
| abessive | kandleta | kanneldeta |
| comitative | kandlega | kanneldega |
Finnish
Alternative forms
Noun
kannel
Declension
Declension of kannel (type askel)
|