Definify.com
Definition 2025
klateren
klateren
Dutch
Verb
klateren
Inflection
| Inflection of klateren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | klateren | |||
| past singular | klaterde | |||
| past participle | geklaterd | |||
| infinitive | klateren | |||
| gerund | klateren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | klater | klaterde | ||
| 2nd person sing. (jij) | klatert | klaterde | ||
| 2nd person sing. (u) | klatert | klaterde | ||
| 2nd person sing. (gij) | klatert | klaterde | ||
| 3rd person singular | klatert | klaterde | ||
| plural | klateren | klaterden | ||
| subjunctive sing.1 | klatere | klaterde | ||
| subjunctive plur.1 | klateren | klaterden | ||
| imperative sing. | klater | |||
| imperative plur.1 | klatert | |||
| participles | klaterend | geklaterd | ||
| 1) Archaic. | ||||