Definify.com
Definition 2025
knabbelen
knabbelen
Dutch
Verb
knabbelen
- to nibble
Inflection
| Inflection of knabbelen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | knabbelen | |||
| past singular | knabbelde | |||
| past participle | geknabbeld | |||
| infinitive | knabbelen | |||
| gerund | knabbelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | knabbel | knabbelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | knabbelt | knabbelde | ||
| 2nd person sing. (u) | knabbelt | knabbelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | knabbelt | knabbelde | ||
| 3rd person singular | knabbelt | knabbelde | ||
| plural | knabbelen | knabbelden | ||
| subjunctive sing.1 | knabbele | knabbelde | ||
| subjunctive plur.1 | knabbelen | knabbelden | ||
| imperative sing. | knabbel | |||
| imperative plur.1 | knabbelt | |||
| participles | knabbelend | geknabbeld | ||
| 1) Archaic. | ||||