Definify.com
Definition 2025
knellen
knellen
Dutch
Verb
knellen
Inflection
| Inflection of knellen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | knellen | |||
| past singular | knelde | |||
| past participle | gekneld | |||
| infinitive | knellen | |||
| gerund | knellen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | knel | knelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | knelt | knelde | ||
| 2nd person sing. (u) | knelt | knelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | knelt | knelde | ||
| 3rd person singular | knelt | knelde | ||
| plural | knellen | knelden | ||
| subjunctive sing.1 | knelle | knelde | ||
| subjunctive plur.1 | knellen | knelden | ||
| imperative sing. | knel | |||
| imperative plur.1 | knelt | |||
| participles | knellend | gekneld | ||
| 1) Archaic. | ||||