Definify.com
Definition 2025
kneuzen
kneuzen
Dutch
Noun
kneuzen
- Plural form of kneus
Verb
kneuzen
- To bruise, inflict a physically hurtful marking(s) without an open wound
- Nadat hij van de stok heeft gekregen doen Bart's gekneusde billen nog dagenlang zeer
- After a caning Bart's bruised buttocks keep hurting for days
- Nadat hij van de stok heeft gekregen doen Bart's gekneusde billen nog dagenlang zeer
Inflection
| Inflection of kneuzen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kneuzen | |||
| past singular | kneusde | |||
| past participle | gekneusd | |||
| infinitive | kneuzen | |||
| gerund | kneuzen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kneus | kneusde | ||
| 2nd person sing. (jij) | kneust | kneusde | ||
| 2nd person sing. (u) | kneust | kneusde | ||
| 2nd person sing. (gij) | kneust | kneusde | ||
| 3rd person singular | kneust | kneusde | ||
| plural | kneuzen | kneusden | ||
| subjunctive sing.1 | kneuze | kneusde | ||
| subjunctive plur.1 | kneuzen | kneusden | ||
| imperative sing. | kneus | |||
| imperative plur.1 | kneust | |||
| participles | kneuzend | gekneusd | ||
| 1) Archaic. | ||||