Definify.com

Definition 2024


kogelen

kogelen

Dutch

Verb

kogelen

  1. (transitive) to throw hard

Inflection

Inflection of kogelen (weak)
infinitive kogelen
past singular kogelde
past participle gekogeld
infinitive kogelen
gerund kogelen n
verbal noun
present tense past tense
1st person singular kogel kogelde
2nd person sing. (jij) kogelt kogelde
2nd person sing. (u) kogelt kogelde
2nd person sing. (gij) kogelt kogelde
3rd person singular kogelt kogelde
plural kogelen kogelden
subjunctive sing.1 kogele kogelde
subjunctive plur.1 kogelen kogelden
imperative sing. kogel
imperative plur.1 kogelt
participles kogelend gekogeld
1) Archaic.

Derived terms