Definify.com
Definition 2025
krot
krot
Dutch
Noun
krot n (plural krotten, diminutive krotje or krotteke n)
- house that is in a bad state
Synonyms
Anagrams
Volapük
Noun
krot (plural krots)
Declension
declension of krot
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | krot | krots |
| genitive | krota | krotas |
| dative | krote | krotes |
| accusative | kroti | krotis |
| predicative | krotu | krotus |
| vocative | o krot! | o krots! |