Definify.com
Definition 2024
Kot
Kot
German
Etymology
From Old High German quāt, from Proto-Indo-European *gʷuē- (“excrement, dung”). Cognate with Old English cwēad. See qued.
Pronunciation
- IPA(key): /koːt/
- Rhymes: -oːt
Noun
Kot m (genitive Kots, plural Koten)
Related terms
Hunsrik
Etymology
From Old High German got, from Proto-Indo-European *ǵʰuto-.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔt/
Proper noun
Kot m
- God
- Bible, Genesis 1:5
- Kot hot es licht "taach" kenënt un tii tunkelheet "naacht" kenënt.
- God called the light "day", and the darkness he called "night".
- Kot hot es licht "taach" kenënt un tii tunkelheet "naacht" kenënt.
- Bible, Genesis 1:5
kot
kot
Albanian
Adverb
kot
Adjective
kot
Etymology 2
From Proto-Albanian *kāta, close to Old Irish scáth ‘shadow’, Ancient Greek σκότος (skótos) ‘darknes’[2].
Noun
kot m
References
- ↑ Orel, Vladimir (1998), “kot”, in Albanian Etymological Dictionary, Leiden, Boston, Köln: Brill, page 193
- ↑ Orel, Vladimir (1998), “kot”, in Albanian Etymological Dictionary, Leiden, Boston, Köln: Brill, page 193
Dutch
Pronunciation
- Rhymes: -ɔt
Etymology
From Middle Dutch cot, cote, from Old Dutch [Term?] cota (in place names), kota (“little house”), from Proto-Germanic *kutą.
Cognate to English cot, cote, German Kate.
Noun
kot n (plural kotten or koten, diminutive kotje n or kotteke n)
- bad, ramshackle housing
- In wat voor een kot woont die! ― (please add an English translation of this usage example)
- rudimentary building to store (garden) material
- student room
References
Faroese
Etymology
From Old Norse surkot, syrkot, from Old French cote; surcote, from Frankish *kotta, *kotto, from Proto-Germanic *kuttô, from Proto-Indo-European *gudnó-, *gʷewd-. More at coat.
Pronunciation
- IPA(key): /kʰoːʰt/
- Rhymes: -oːʰt
Noun
kot n (genitive singular kots, plural kot)
- coat (usually woollen)
Declension
n3 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | kot | kotið | kot | kotini |
Accusative | kot | kotið | kot | kotini |
Dative | koti | kotinum | kotum | kotunum |
Genitive | kots | kotsins | kota | kotanna |
French
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /kɔt/
Noun
kot m (plural kots)
- (Belgium) student flat, student room
Derived terms
- koter
- kot-à-projet
Lower Sorbian
Noun
kot (feminine equivalent kocka)
- Superseded spelling of kót.
Declension
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *kotъ
Pronunciation
- IPA(key): [kɔt̪]
Noun
kot m anim (diminutive kotek, koteczek, augmentative kocur)
Declension
Derived terms
- koci (m form) — adjective feline
- kociak (m) — noun kitten
- kocić się — reflexive verb (of a cat) to give birth to kittens
Slovene
Etymology 1
Pronunciation
- IPA(key): /kɔt/
- Tonal orthography: kot
Conjunction
kot
Etymology 2
From Proto-Slavic *kǫtъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkòːt/
- Tonal orthography: kọ́t
Noun
kót m inan (genitive kóta, nominative plural kóti)
Declension
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): [kɔt]
Noun
kot
Declension
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | kotum | kotlarım |
definite accusative (belirtme) | kotumu | kotlarımı |
dative (yönelme) | kotuma | kotlarıma |
locative (bulunma) | kotumda | kotlarımda |
ablative (çıkma) | kotumdan | kotlarımdan |
genitive (tamlayan) | kotumun | kotlarımın |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kotun | kotların |
definite accusative (belirtme) | kotunu | kotlarını |
dative (yönelme) | kotuna | kotlarına |
locative (bulunma) | kotunda | kotlarında |
ablative (çıkma) | kotundan | kotlarından |
genitive (tamlayan) | kotunun | kotlarının |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kotu | kotları |
definite accusative (belirtme) | kotunu | kotlarını |
dative (yönelme) | kotuna | kotlarına |
locative (bulunma) | kotunda | kotlarında |
ablative (çıkma) | kotundan | kotlarından |
genitive (tamlayan) | kotunun | kotlarının |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kotumuz | kotlarımız |
definite accusative (belirtme) | kotumuzu | kotlarımızı |
dative (yönelme) | kotumuza | kotlarımıza |
locative (bulunma) | kotumuzda | kotlarımızda |
ablative (çıkma) | kotumuzdan | kotlarımızdan |
genitive (tamlayan) | kotumuzun | kotlarımızın |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kotunuz | kotlarınız |
definite accusative (belirtme) | kotunuzu | kotlarınızı |
dative (yönelme) | kotunuza | kotlarınıza |
locative (bulunma) | kotunuzda | kotlarınızda |
ablative (çıkma) | kotunuzdan | kotlarınızdan |
genitive (tamlayan) | kotunuzun | kotlarınızın |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kotları | kotları |
definite accusative (belirtme) | kotlarını | kotlarını |
dative (yönelme) | kotlarına | kotlarına |
locative (bulunma) | kotlarında | kotlarında |
ablative (çıkma) | kotlarından | kotlarından |
genitive (tamlayan) | kotlarının | kotlarının |
Synonyms
- blucin
- kot pantolon
Tzotzil
Pronunciation
- IPA(key): /kʰɔtʰ/
Classifier
kot (numeral classifier)
References
- Laughlin, Robert M. (1975) The Great Tzotzil Dictionary of San Lorenzo Zinacantán. Washington: Smithsonian Institution Press.