Definify.com
Definition 2025
Kumi
kumi
kumi
See also: Kumi
Finnish
Etymology
Noun
kumi
Declension
| Inflection of kumi (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kumi | kumit | |
| genitive | kumin | kumien | |
| partitive | kumia | kumeja | |
| illative | kumiin | kumeihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kumi | kumit | |
| accusative | nom. | kumi | kumit |
| gen. | kumin | ||
| genitive | kumin | kumien | |
| partitive | kumia | kumeja | |
| inessive | kumissa | kumeissa | |
| elative | kumista | kumeista | |
| illative | kumiin | kumeihin | |
| adessive | kumilla | kumeilla | |
| ablative | kumilta | kumeilta | |
| allative | kumille | kumeille | |
| essive | kumina | kumeina | |
| translative | kumiksi | kumeiksi | |
| instructive | — | kumein | |
| abessive | kumitta | kumeitta | |
| comitative | — | kumeineen | |
Synonyms
- (eraser): pyyhekumi
Derived terms
Anagrams
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *kumiz, whence also Old English cyme.
Noun
kumi m
Declension
Declension of kumi
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| nominative | kumi | kumiōs |
| accusative | kumi | kumiōs |
| genitive | kumies | kumiō |
| dative | kumie | kumium |
| instrumental | — | — |