Definify.com
Definition 2025
kwaken
kwaken
Dutch
Verb
kwaken
- to quack
Inflection
| Inflection of kwaken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kwaken | |||
| past singular | kwaakte | |||
| past participle | gekwaakt | |||
| infinitive | kwaken | |||
| gerund | kwaken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kwaak | kwaakte | ||
| 2nd person sing. (jij) | kwaakt | kwaakte | ||
| 2nd person sing. (u) | kwaakt | kwaakte | ||
| 2nd person sing. (gij) | kwaakt | kwaakte | ||
| 3rd person singular | kwaakt | kwaakte | ||
| plural | kwaken | kwaakten | ||
| subjunctive sing.1 | kwake | kwaakte | ||
| subjunctive plur.1 | kwaken | kwaakten | ||
| imperative sing. | kwaak | |||
| imperative plur.1 | kwaakt | |||
| participles | kwakend | gekwaakt | ||
| 1) Archaic. | ||||