Definify.com
Definition 2025
kwijnen
kwijnen
Dutch
Verb
kwijnen
- to wither
Inflection
| Inflection of kwijnen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kwijnen | |||
| past singular | kwijnde | |||
| past participle | gekwijnd | |||
| infinitive | kwijnen | |||
| gerund | kwijnen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kwijn | kwijnde | ||
| 2nd person sing. (jij) | kwijnt | kwijnde | ||
| 2nd person sing. (u) | kwijnt | kwijnde | ||
| 2nd person sing. (gij) | kwijnt | kwijnde | ||
| 3rd person singular | kwijnt | kwijnde | ||
| plural | kwijnen | kwijnden | ||
| subjunctive sing.1 | kwijne | kwijnde | ||
| subjunctive plur.1 | kwijnen | kwijnden | ||
| imperative sing. | kwijn | |||
| imperative plur.1 | kwijnt | |||
| participles | kwijnend | gekwijnd | ||
| 1) Archaic. | ||||