Definify.com
Definition 2025
kwispelen
kwispelen
Dutch
Verb
kwispelen
- (intransitive) to wag
Inflection
| Inflection of kwispelen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kwispelen | |||
| past singular | kwispelde | |||
| past participle | gekwispeld | |||
| infinitive | kwispelen | |||
| gerund | kwispelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kwispel | kwispelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | kwispelt | kwispelde | ||
| 2nd person sing. (u) | kwispelt | kwispelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | kwispelt | kwispelde | ||
| 3rd person singular | kwispelt | kwispelde | ||
| plural | kwispelen | kwispelden | ||
| subjunctive sing.1 | kwispele | kwispelde | ||
| subjunctive plur.1 | kwispelen | kwispelden | ||
| imperative sing. | kwispel | |||
| imperative plur.1 | kwispelt | |||
| participles | kwispelend | gekwispeld | ||
| 1) Archaic. | ||||