Definify.com
Definition 2024
lúta
lúta
See also: luta
Icelandic
Verb
lúta (strong verb, third-person singular past indicative laut, third-person plural past indicative lutu, supine lotið)
Conjugation
lúta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að lúta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
lotið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lútandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég lýt | við lútum | present (nútíð) |
ég lúti | við lútum |
| þú lýtur | þið lútið | þú lútir | þið lútið | ||
| hann, hún, það lýtur | þeir, þær, þau lúta | hann, hún, það lúti | þeir, þær, þau lúti | ||
| past (þátíð) |
ég laut | við lutum | past (þátíð) |
ég lyti | við lytum |
| þú laust | þið lutuð | þú lytir | þið lytuð | ||
| hann, hún, það laut | þeir, þær, þau lutu | hann, hún, það lyti | þeir, þær, þau lytu | ||
| imperative (boðháttur) |
lút (þú) | lútið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| lúttu | lútiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
lotinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
lotinn | lotin | lotið | lotnir | lotnar | lotin | |
| accusative (þolfall) |
lotinn | lotna | lotið | lotna | lotnar | lotin | |
| dative (þágufall) |
lotnum | lotinni | lotnu | lotnum | lotnum | lotnum | |
| genitive (eignarfall) |
lotins | lotinnar | lotins | lotinna | lotinna | lotinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
lotni | lotna | lotna | lotnu | lotnu | lotnu | |
| accusative (þolfall) |
lotna | lotnu | lotna | lotnu | lotnu | lotnu | |
| dative (þágufall) |
lotna | lotnu | lotna | lotnu | lotnu | lotnu | |
| genitive (eignarfall) |
lotna | lotnu | lotna | lotnu | lotnu | lotnu | |
Etymology 2
First attested in the 17th century. Borrowing from Danish lut, from Middle Low German lute, from Italian liuto, from Arabic اَلْعُود (al-ʿūd, “wood”).
Noun
lúta f (genitive singular lútu, nominative plural lútur)
Declension
declension of lúta
Etymology 3
From lútur (“lye”).
Verb
lúta (weak verb, third-person singular past indicative lútaði, supine lútað)
- to apply lye to
Conjugation
lúta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að lúta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
lútað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lútandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég lúta | við lútum | present (nútíð) |
ég lúti | við lútum |
| þú lútar | þið lútið | þú lútir | þið lútið | ||
| hann, hún, það lútar | þeir, þær, þau lúta | hann, hún, það lúti | þeir, þær, þau lúti | ||
| past (þátíð) |
ég lútaði | við lútuðum | past (þátíð) |
ég lútaði | við lútuðum |
| þú lútaðir | þið lútuðuð | þú lútaðir | þið lútuðuð | ||
| hann, hún, það lútaði | þeir, þær, þau lútuðu | hann, hún, það lútaði | þeir, þær, þau lútuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
lúta (þú) | lútið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| lútaðu | lútiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
lútast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að lútast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
lútast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lútandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég lútast | við lútumst | present (nútíð) |
ég lútist | við lútumst |
| þú lútast | þið lútist | þú lútist | þið lútist | ||
| hann, hún, það lútast | þeir, þær, þau lútast | hann, hún, það lútist | þeir, þær, þau lútist | ||
| past (þátíð) |
ég lútaðist | við lútuðumst | past (þátíð) |
ég lútaðist | við lútuðumst |
| þú lútaðist | þið lútuðust | þú lútaðist | þið lútuðust | ||
| hann, hún, það lútaðist | þeir, þær, þau lútuðust | hann, hún, það lútaðist | þeir, þær, þau lútuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
lútast (þú) | lútist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| lútastu | lútisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
lútaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
lútaður | lútuð | lútað | lútaðir | lútaðar | lútuð | |
| accusative (þolfall) |
lútaðan | lútaða | lútað | lútaða | lútaðar | lútuð | |
| dative (þágufall) |
lútuðum | lútaðri | lútuðu | lútuðum | lútuðum | lútuðum | |
| genitive (eignarfall) |
lútaðs | lútaðrar | lútaðs | lútaðra | lútaðra | lútaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
lútaði | lútaða | lútaða | lútuðu | lútuðu | lútuðu | |
| accusative (þolfall) |
lútaða | lútuðu | lútaða | lútuðu | lútuðu | lútuðu | |
| dative (þágufall) |
lútaða | lútuðu | lútaða | lútuðu | lútuðu | lútuðu | |
| genitive (eignarfall) |
lútaða | lútuðu | lútaða | lútuðu | lútuðu | lútuðu | |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.