Definify.com
Definition 2024
ljúga
ljúga
Icelandic
Verb
ljúga (strong verb, third-person singular past indicative laug, third-person plural past indicative lugu, supine logið)
- (transitive, intransitive, governs the dative) to lie, to tell lies [about something]
- Colossians 3:9
- Ljúgið ekki hver að öðrum, því þér hafið afklæðst hinum gamla manni með gjörðum hans.
- Do not lie to each other, since you have taken off your old self with its practices.
- Ljúgið ekki hver að öðrum, því þér hafið afklæðst hinum gamla manni með gjörðum hans.
- Hún lýgur alltaf að mér.
- She's always lying to me.
- Ertu að ljúga?
- Are you lying?
- Að ljúga til nafns.
- To lie about one's name.
- Hún laug því að honum að hún væri ógift.
- She lied to him about being unmarried.
- Ég er á þrettán bíla. — Þú lýgur því!
- I own thirteen cars. — That's a lie!
- Hann lýgur því að hann eigi bíl.
- He's lying about having a car.
- Colossians 3:9
- (transitive, governs the accusative) to lie to someone, to tell lies to someone
- Stjórnmálamenn hafa logið þig fullan!
- Politicians have filled you with lies!
- Stjórnmálamenn hafa logið þig fullan!
- (transitive, governs the dative) to lie about something, to tell lies about something
Conjugation
ljúga — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að ljúga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
logið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ljúgandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég lýg | við ljúgum | present (nútíð) |
ég ljúgi | við ljúgum |
| þú lýgur | þið ljúgið | þú ljúgir | þið ljúgið | ||
| hann, hún, það lýgur | þeir, þær, þau ljúga | hann, hún, það ljúgi | þeir, þær, þau ljúgi | ||
| past (þátíð) |
ég laug | við lugum | past (þátíð) |
ég lygi | við lygjum |
| þú laugst | þið luguð | þú lygir | þið lygjuð | ||
| hann, hún, það laug | þeir, þær, þau lugu | hann, hún, það lygi | þeir, þær, þau lygju | ||
| imperative (boðháttur) |
ljúg (þú) | ljúgið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ljúgðu | ljúgiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
loginn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
loginn | login | logið | lognir | lognar | login | |
| accusative (þolfall) |
loginn | logna | logið | logna | lognar | login | |
| dative (þágufall) |
lognum | loginni | lognu | lognum | lognum | lognum | |
| genitive (eignarfall) |
logins | loginnar | logins | loginna | loginna | loginna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
logni | logna | logna | lognu | lognu | lognu | |
| accusative (þolfall) |
logna | lognu | logna | lognu | lognu | lognu | |
| dative (þágufall) |
logna | lognu | logna | lognu | lognu | lognu | |
| genitive (eignarfall) |
logna | lognu | logna | lognu | lognu | lognu | |
Derived terms
Derived terms
|
|
|
Related terms
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *leuganą. Cognates with Old English lēoġan (Modern English lie), Old Saxon liogan, Dutch liegen, Old High German liogan (German lügen), Gothic 𐌻𐌹𐌿𐌲𐌰𐌽 (liugan). Ultimately from Proto-Indo-European *lewgʰ-. Indo-European cognates include Lithuanian lūgoti.
Verb
ljúga