Definify.com
Definition 2025
lonken
lonken
Dutch
Verb
lonken
- to ogle
Inflection
| Inflection of lonken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | lonken | |||
| past singular | lonkte | |||
| past participle | gelonkt | |||
| infinitive | lonken | |||
| gerund | lonken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | lonk | lonkte | ||
| 2nd person sing. (jij) | lonkt | lonkte | ||
| 2nd person sing. (u) | lonkt | lonkte | ||
| 2nd person sing. (gij) | lonkt | lonkte | ||
| 3rd person singular | lonkt | lonkte | ||
| plural | lonken | lonkten | ||
| subjunctive sing.1 | lonke | lonkte | ||
| subjunctive plur.1 | lonken | lonkten | ||
| imperative sing. | lonk | |||
| imperative plur.1 | lonkt | |||
| participles | lonkend | gelonkt | ||
| 1) Archaic. | ||||