Definify.com
Definition 2025
monodicus
monodicus
Latin
Adjective
monōdicus m (feminine monōdica, neuter monōdicum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | monōdicus | monōdica | monōdicum | monōdicī | monōdicae | monōdica | |
| genitive | monōdicī | monōdicae | monōdicī | monōdicōrum | monōdicārum | monōdicōrum | |
| dative | monōdicō | monōdicō | monōdicīs | ||||
| accusative | monōdicum | monōdicam | monōdicum | monōdicōs | monōdicās | monōdica | |
| ablative | monōdicō | monōdicā | monōdicō | monōdicīs | |||
| vocative | monōdice | monōdica | monōdicum | monōdicī | monōdicae | monōdica | |
Related terms
- monodium