Definify.com
Definition 2025
muticus
muticus
Latin
Adjective
muticus m (feminine mutica, neuter muticum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | muticus | mutica | muticum | muticī | muticae | mutica | |
| genitive | muticī | muticae | muticī | muticōrum | muticārum | muticōrum | |
| dative | muticō | muticō | muticīs | ||||
| accusative | muticum | muticam | muticum | muticōs | muticās | mutica | |
| ablative | muticō | muticā | muticō | muticīs | |||
| vocative | mutice | mutica | muticum | muticī | muticae | mutica | |
Related terms
References
- muticus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “muticus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.