Definify.com
Definition 2025
obsederen
obsederen
Dutch
Verb
obsederen
- to obsess, to be obsessed with
Inflection
| Inflection of obsederen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | obsederen | |||
| past singular | obsedeerde | |||
| past participle | geobsedeerd | |||
| infinitive | obsederen | |||
| gerund | obsederen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | obsedeer | obsedeerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | obsedeert | obsedeerde | ||
| 2nd person sing. (u) | obsedeert | obsedeerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | obsedeert | obsedeerde | ||
| 3rd person singular | obsedeert | obsedeerde | ||
| plural | obsederen | obsedeerden | ||
| subjunctive sing.1 | obsedere | obsedeerde | ||
| subjunctive plur.1 | obsederen | obsedeerden | ||
| imperative sing. | obsedeer | |||
| imperative plur.1 | obsedeert | |||
| participles | obsederend | geobsedeerd | ||
| 1) Archaic. | ||||