Definify.com

Definition 2024


omkleden

omkleden

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔmˌkleːdə(n)/

Verb

omkleden

  1. (reflexive) to get changed
Inflection
Inflection of omkleden (weak, separable)
infinitive omkleden
past singular kleedde om
past participle omgekleed
infinitive omkleden
gerund omkleden n
verbal noun
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kleed om kleedde om omkleed omkleedde
2nd person sing. (jij) kleedt om kleedde om omkleedt omkleedde
2nd person sing. (u) kleedt om kleedde om omkleedt omkleedde
2nd person sing. (gij) kleedt om kleedde om omkleedt omkleedde
3rd person singular kleedt om kleedde om omkleedt omkleedde
plural kleden om kleedden om omkleden omkleedden
subjunctive sing.1 klede om kleedde om omklede omkleedde
subjunctive plur.1 kleden om kleedden om omkleden omkleedden
imperative sing. kleed om
imperative plur.1 kleedt om
participles omkledend omgekleed
1) Archaic.

Etymology 2

From om- + kleden.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔmˈkleːdə(n)/

Verb

omkleden

  1. (transitive) to surround with (something)
  2. met reden(en) omkleed: reasoned, giving reason(s)
    Mocht u geïnteresseerd zijn in deze uitgave, moet u ons een met reden omkleed verzoek tot ontvangst indienen.: Should you be interested in this issue, you must submit a reasoned request to us acknowledging it.
Inflection
Inflection of omkleden (weak, prefixed)
infinitive omkleden
past singular omkleedde
past participle omkleed
infinitive omkleden
gerund omkleden n
verbal noun
present tense past tense
1st person singular omkleed omkleedde
2nd person sing. (jij) omkleedt omkleedde
2nd person sing. (u) omkleedt omkleedde
2nd person sing. (gij) omkleedt omkleedde
3rd person singular omkleedt omkleedde
plural omkleden omkleedden
subjunctive sing.1 omklede omkleedde
subjunctive plur.1 omkleden omkleedden
imperative sing. omkleed
imperative plur.1 omkleedt
participles omkledend omkleed
1) Archaic.

Anagrams