Definify.com
Definition 2024
onderscheiden
onderscheiden
Dutch
Verb
onderscheiden
- to distinguish, to discriminate
- Goed van kwaad kunnen onderscheiden.
- To be able to distinguish good from evil.
- Goed van kwaad kunnen onderscheiden.
- to distinguish, discern
- Een voorwerp onderscheiden.
- To discern an object.
- Een voorwerp onderscheiden.
- to treat with distinction
- to decorate (with a medal)
- Onderscheiden worden met een medaille.
- To be decorated with a medal.
- Onderscheiden worden met een medaille.
Inflection
Inflection of onderscheiden (weak with strong past participle, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | onderscheiden | |||
past singular | onderscheidde | |||
past participle | onderscheiden | |||
infinitive | onderscheiden | |||
gerund | onderscheiden n | |||
verbal noun | — | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | onderscheid | onderscheidde | ||
2nd person sing. (jij) | onderscheidt | onderscheidde | ||
2nd person sing. (u) | onderscheidt | onderscheidde | ||
2nd person sing. (gij) | onderscheidt | onderscheidde | ||
3rd person singular | onderscheidt | onderscheidde | ||
plural | onderscheiden | onderscheidden | ||
subjunctive sing.1 | onderscheide | onderscheidde | ||
subjunctive plur.1 | onderscheiden | onderscheidden | ||
imperative sing. | onderscheid | |||
imperative plur.1 | onderscheidt | |||
participles | onderscheidend | onderscheiden | ||
1) Archaic. |
Derived terms
Related terms
Participle
onderscheiden
Inflection
Inflection of onderscheiden | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | onderscheiden | |||
inflected | onderscheiden | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | onderscheiden | |||
indefinite | m./f. sing. | onderscheiden | ||
n. sing. | onderscheiden | |||
plural | onderscheiden | |||
definite | onderscheiden | |||
partitive | onderscheidens |
Adjective
onderscheiden (not comparable)
Inflection
Inflection of onderscheiden | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | onderscheiden | |||
inflected | onderscheiden | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | onderscheiden | |||
indefinite | m./f. sing. | onderscheiden | ||
n. sing. | onderscheiden | |||
plural | onderscheiden | |||
definite | onderscheiden | |||
partitive | onderscheidens |