Definify.com
Definition 2024
Onrecht
onrecht
onrecht
See also: Onrecht
Dutch
Noun
onrecht n (uncountable)
Adjective
onrecht (comparative onrechter, superlative onrechtst)
Inflection
| Inflection of onrecht | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onrecht | |||
| inflected | onrechte | |||
| comparative | onrechter | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onrecht | onrechter | het onrechtst het onrechtste |
|
| indefinite | m./f. sing. | onrechte | onrechtere | onrechtste |
| n. sing. | onrecht | onrechter | onrechtste | |
| plural | onrechte | onrechtere | onrechtste | |
| definite | onrechte | onrechtere | onrechtste | |
| partitive | onrechts | onrechters | — | |