Definify.com
Definition 2025
ontdoken
ontdoken
Dutch
Verb
ontdoken
- plural past indicative and subjunctive of ontduiken
Participle
ontdoken
Declension
| Inflection of ontdoken | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ontdoken | |||
| inflected | ontdoken | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | ontdoken | |||
| indefinite | m./f. sing. | ontdoken | ||
| n. sing. | ontdoken | |||
| plural | ontdoken | |||
| definite | ontdoken | |||
| partitive | ontdokens | |||