Definify.com
Definition 2025
ontlenen
ontlenen
Dutch
Verb
ontlenen
-  to borrow, to derive
- Het woord 'alfabet' is ontleend aan alpha (α) en beta (β), de eerste twee letters van het Griekse alfabet. — The word 'alphabet' is derived from alpha (α) and beta (β), the first two letters of the Greek alphabet.
 
 
Inflection
| Inflection of ontlenen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ontlenen | |||
| past singular | ontleende | |||
| past participle | ontleend | |||
| infinitive | ontlenen | |||
| gerund | ontlenen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ontleen | ontleende | ||
| 2nd person sing. (jij) | ontleent | ontleende | ||
| 2nd person sing. (u) | ontleent | ontleende | ||
| 2nd person sing. (gij) | ontleent | ontleende | ||
| 3rd person singular | ontleent | ontleende | ||
| plural | ontlenen | ontleenden | ||
| subjunctive sing.1 | ontlene | ontleende | ||
| subjunctive plur.1 | ontlenen | ontleenden | ||
| imperative sing. | ontleen | |||
| imperative plur.1 | ontleent | |||
| participles | ontlenend | ontleend | ||
| 1) Archaic. | ||||