Definify.com
Definition 2025
ontraden
ontraden
Dutch
Verb
ontraden
- to disadvise, to advise or council against
Inflection
| Inflection of ontraden (weak with strong past participle, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ontraden | |||
| past singular | ontraadde | |||
| past participle | ontraden | |||
| infinitive | ontraden | |||
| gerund | ontraden n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ontraad | ontraadde | ||
| 2nd person sing. (jij) | ontraadt | ontraadde | ||
| 2nd person sing. (u) | ontraadt | ontraadde | ||
| 2nd person sing. (gij) | ontraadt | ontraadde | ||
| 3rd person singular | ontraadt | ontraadde | ||
| plural | ontraden | ontraadden | ||
| subjunctive sing.1 | ontrade | ontraadde | ||
| subjunctive plur.1 | ontraden | ontraadden | ||
| imperative sing. | ontraad | |||
| imperative plur.1 | ontraadt | |||
| participles | ontradend | ontraden | ||
| 1) Archaic. | ||||
| Inflection of ontraden (strong class 7, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ontraden | |||
| past singular | ontried | |||
| past participle | ontraden | |||
| infinitive | ontraden | |||
| gerund | ontraden n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ontraad | ontried | ||
| 2nd person sing. (jij) | ontraadt | ontried | ||
| 2nd person sing. (u) | ontraadt | ontried | ||
| 2nd person sing. (gij) | ontraadt | ontriedt | ||
| 3rd person singular | ontraadt | ontried | ||
| plural | ontraden | ontrieden | ||
| subjunctive sing.1 | ontrade | ontriede | ||
| subjunctive plur.1 | ontraden | ontrieden | ||
| imperative sing. | ontraad | |||
| imperative plur.1 | ontraadt | |||
| participles | ontradend | ontraden | ||
| 1) Archaic. | ||||
Participle
ontraden
Inflection
| Inflection of ontraden | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ontraden | |||
| inflected | ontraden | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | ontraden | |||
| indefinite | m./f. sing. | ontraden | ||
| n. sing. | ontraden | |||
| plural | ontraden | |||
| definite | ontraden | |||
| partitive | ontradens | |||