Definify.com
Definition 2025
ontvolken
ontvolken
Dutch
Verb
ontvolken
- (transitive) to depopulate
Inflection
| Inflection of ontvolken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ontvolken | |||
| past singular | ontvolkte | |||
| past participle | ontvolkt | |||
| infinitive | ontvolken | |||
| gerund | ontvolken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ontvolk | ontvolkte | ||
| 2nd person sing. (jij) | ontvolkt | ontvolkte | ||
| 2nd person sing. (u) | ontvolkt | ontvolkte | ||
| 2nd person sing. (gij) | ontvolkt | ontvolkte | ||
| 3rd person singular | ontvolkt | ontvolkte | ||
| plural | ontvolken | ontvolkten | ||
| subjunctive sing.1 | ontvolke | ontvolkte | ||
| subjunctive plur.1 | ontvolken | ontvolkten | ||
| imperative sing. | ontvolk | |||
| imperative plur.1 | ontvolkt | |||
| participles | ontvolkend | ontvolkt | ||
| 1) Archaic. | ||||