Definify.com
Definition 2025
opdoemen
opdoemen
Dutch
Verb
opdoemen
- to appear out of nowhere
Inflection
| Inflection of opdoemen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opdoemen | |||
| past singular | doemde op | |||
| past participle | opgedoemd | |||
| infinitive | opdoemen | |||
| gerund | opdoemen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | doem op | doemde op | opdoem | opdoemde |
| 2nd person sing. (jij) | doemt op | doemde op | opdoemt | opdoemde |
| 2nd person sing. (u) | doemt op | doemde op | opdoemt | opdoemde |
| 2nd person sing. (gij) | doemt op | doemde op | opdoemt | opdoemde |
| 3rd person singular | doemt op | doemde op | opdoemt | opdoemde |
| plural | doemen op | doemden op | opdoemen | opdoemden |
| subjunctive sing.1 | doeme op | doemde op | opdoeme | opdoemde |
| subjunctive plur.1 | doemen op | doemden op | opdoemen | opdoemden |
| imperative sing. | doem op | |||
| imperative plur.1 | doemt op | |||
| participles | opdoemend | opgedoemd | ||
| 1) Archaic. | ||||