Definify.com
Definition 2025
ophangen
ophangen
Dutch
Verb
ophangen
Inflection
| Inflection of ophangen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ophangen | |||
| past singular | hing op | |||
| past participle | opgehangen | |||
| infinitive | ophangen | |||
| gerund | ophangen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | hang op | hing op | ophang | ophing |
| 2nd person sing. (jij) | hangt op | hing op | ophangt | ophing |
| 2nd person sing. (u) | hangt op | hing op | ophangt | ophing |
| 2nd person sing. (gij) | hangt op | hingt op | ophangt | ophingt |
| 3rd person singular | hangt op | hing op | ophangt | ophing |
| plural | hangen op | hingen op | ophangen | ophingen |
| subjunctive sing.1 | hange op | hinge op | ophange | ophinge |
| subjunctive plur.1 | hangen op | hingen op | ophangen | ophingen |
| imperative sing. | hang op | |||
| imperative plur.1 | hangt op | |||
| participles | ophangend | opgehangen | ||
| 1) Archaic. | ||||