Definify.com
Definition 2025
oplaaien
oplaaien
Dutch
Verb
oplaaien
Inflection
| Inflection of oplaaien (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | oplaaien | |||
| past singular | laaide op | |||
| past participle | opgelaaid | |||
| infinitive | oplaaien | |||
| gerund | oplaaien n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | laai op | laaide op | oplaai | oplaaide |
| 2nd person sing. (jij) | laait op | laaide op | oplaait | oplaaide |
| 2nd person sing. (u) | laait op | laaide op | oplaait | oplaaide |
| 2nd person sing. (gij) | laait op | laaide op | oplaait | oplaaide |
| 3rd person singular | laait op | laaide op | oplaait | oplaaide |
| plural | laaien op | laaiden op | oplaaien | oplaaiden |
| subjunctive sing.1 | laaie op | laaide op | oplaaie | oplaaide |
| subjunctive plur.1 | laaien op | laaiden op | oplaaien | oplaaiden |
| imperative sing. | laai op | |||
| imperative plur.1 | laait op | |||
| participles | oplaaiend | opgelaaid | ||
| 1) Archaic. | ||||