Definify.com
Definition 2024
Oto
Oto
English
Proper noun
Oto
- A city in Iowa.
Noun
Oto pl (plural only)
- A Midwestern Native American tribe who speak the Chiwere language.
Latvian
Etymology
First recorded as a given name of Latvians in 1545. Cognate to German and English Otto.
Proper noun
Oto m
- A male given name.
Related terms
References
- Klāvs Siliņš: Latviesu personvārdu vārdnīca. Riga "Zinātne" 1990, ISBN 5-7966-0278-0
- Population Register of Latvia: Oto was the only given name of 177 persons in Latvia on May 21st 2010.
Portuguese
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˈɔ.tu/
Proper noun
Oto m
- A male given name, equivalent to English Otto
oto
oto
Esperanto
Noun
oto (accusative singular oton, plural otoj, accusative plural otojn)
Synonyms
Derived terms
- ota (“related to the ear”)
- otalgio (“otalgia, earache”)
- otito (“otitis”)
- otologio (“otology”)
- otoskopo (“otoscope”)
- otoskopio (“otoscopy”)
Latin
Noun
otō
References
- OTO in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
Sardinian
Etymology
From Latin octo (compare Italian otto), from Proto-Indo-European *oḱtṓw
Numeral
oto
- (cardinal, Limba Sarda Comuna) eight
Turkish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ɔtɔ]
- Hyphenation: o‧to
Noun
oto (definite accusative otoyu, plural otolar)
Declension
declension of oto
possessive forms of oto
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | otom | otolarım |
| definite accusative (belirtme) | otomu | otolarımı |
| dative (yönelme) | otoma | otolarıma |
| locative (bulunma) | otomda | otolarımda |
| ablative (çıkma) | otomdan | otolarımdan |
| genitive (tamlayan) | otomun | otolarımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | oton | otoların |
| definite accusative (belirtme) | otonu | otolarını |
| dative (yönelme) | otona | otolarına |
| locative (bulunma) | otonda | otolarında |
| ablative (çıkma) | otondan | otolarından |
| genitive (tamlayan) | otonun | otolarının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | otosu | otoları |
| definite accusative (belirtme) | otosunu | otolarını |
| dative (yönelme) | otosuna | otolarına |
| locative (bulunma) | otosunda | otolarında |
| ablative (çıkma) | otosundan | otolarından |
| genitive (tamlayan) | otosunun | otolarının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | otomuz | otolarımız |
| definite accusative (belirtme) | otomuzu | otolarımızı |
| dative (yönelme) | otomuza | otolarımıza |
| locative (bulunma) | otomuzda | otolarımızda |
| ablative (çıkma) | otomuzdan | otolarımızdan |
| genitive (tamlayan) | otomuzun | otolarımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | otonuz | otolarınız |
| definite accusative (belirtme) | otonuzu | otolarınızı |
| dative (yönelme) | otonuza | otolarınıza |
| locative (bulunma) | otonuzda | otolarınızda |
| ablative (çıkma) | otonuzdan | otolarınızdan |
| genitive (tamlayan) | otonuzun | otolarınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | otoları | otoları |
| definite accusative (belirtme) | otolarını | otolarını |
| dative (yönelme) | otolarına | otolarına |
| locative (bulunma) | otolarında | otolarında |
| ablative (çıkma) | otolarından | otolarından |
| genitive (tamlayan) | otolarının | otolarının |
predicative forms of oto
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | otoyum | otolarım* |
| sen (you are) | otosun | otolarsın* |
| o (he/she/it is) | oto / otodur | otolar* / otolardır* |
| biz (we are) | otoyuz | otolarız |
| siz (you are) | otosunuz | otolarsınız |
| onlar (they are) | otolar | otolardır |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | otoydum | otolardım* |
| sen (you were) | otoydun | otolardın* |
| o (he/she/it was) | otoydu | otolardı* |
| biz (we were) | otoyduk | otolardık |
| siz (you were) | otoydunuz | otolardınız |
| onlar (they were) | otoydular | otolardı |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | otoymuşum | otolarmışım* |
| sen (you were) | otoymuşsun | otolarmışsın* |
| o (he/she/it was) | otoymuş | otolarmış* |
| biz (we were) | otoymuşuz | otolarmışız |
| siz (you were) | otoymuşsunuz | otolarmışsınız |
| onlar (they were) | otoymuşlar | otolarmış |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||