Definify.com

Definition 2024

praeterduco

praeterduco

Latin

Verb

praeterdūcō ‎(present infinitive praeterdūcere, perfect active praeterdūxī, supine praeterductum); third conjugation, irregular short imperative

  1. (transitive) I lead, draw or conduct past or by.

Inflection

   Conjugation of praeterduco (third conjugation, irregular short imperative)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praeterdūcō praeterdūcis praeterdūcit praeterdūcimus praeterdūcitis praeterdū****
imperfect praeterdūcēbam praeterdūcēbās praeterdūcēbat praeterdūcēbāmus praeterdūcēbātis praeterdūcēbant
future praeterdūcam praeterdūcēs praeterdūcet praeterdūcēmus praeterdūcētis praeterdūcent
perfect praeterdūxī praeterdūxistī praeterdūxit praeterdūximus praeterdūxistis praeterdūxērunt, praeterdūxēre
pluperfect praeterdūxeram praeterdūxerās praeterdūxerat praeterdūxerāmus praeterdūxerātis praeterdūxerant
future perfect praeterdūxerō praeterdūxeris praeterdūxerit praeterdūxerimus praeterdūxeritis praeterdūxerint
passive present praeterdūcor praeterdūceris, praeterdūcere praeterdūcitur praeterdūcimur praeterdūciminī praeterdūcuntur
imperfect praeterdūcēbar praeterdūcēbāris, praeterdūcēbāre praeterdūcēbātur praeterdūcēbāmur praeterdūcēbāminī praeterdūcēbantur
future praeterdūcar praeterdūcēris, praeterdūcēre praeterdūcētur praeterdūcēmur praeterdūcēminī praeterdūcentur
perfect praeterductus + present active indicative of sum
pluperfect praeterductus + imperfect active indicative of sum
future perfect praeterductus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praeterdūcam praeterdūcās praeterdūcat praeterdūcāmus praeterdūcātis praeterdūcant
imperfect praeterdūcerem praeterdūcerēs praeterdūceret praeterdūcerēmus praeterdūcerētis praeterdūcerent
perfect praeterdūxerim praeterdūxerīs praeterdūxerit praeterdūxerīmus praeterdūxerītis praeterdūxerint
pluperfect praeterdūxissem praeterdūxissēs praeterdūxisset praeterdūxissēmus praeterdūxissētis praeterdūxissent
passive present praeterdūcar praeterdūcāris, praeterdūcāre praeterdūcātur praeterdūcāmur praeterdūcāminī praeterdūcantur
imperfect praeterdūcerer praeterdūcerēris, praeterdūcerēre praeterdūcerētur praeterdūcerēmur praeterdūcerēminī praeterdūcerentur
perfect praeterductus + present active subjunctive of sum
pluperfect praeterductus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — praeterdūc, praeterdūce — — praeterdūcite —
future — praeterdūcitō praeterdūcitō — praeterdūcitōte praeterdū****ō
passive present — praeterdūcere — — praeterdūciminī —
future — praeterdūcitor praeterdūcitor — — praeterdūcuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praeterdūcere praeterdūxisse praeterductūrus esse praeterdūcī praeterductus esse praeterductum īrī
participles praeterdūcēns — praeterductūrus — praeterductus praeterdūcendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
praeterdūcere praeterdūcendī praeterdūcendō praeterdūcendum praeterductum praeterductū

Related terms

References

Etymology

From praeter- ‎(“past, by”) +‎ dūcō ‎(“lead; draw”).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /praɪ.terˈduː.koː/

Similar Results