Definify.com
Definition 2025
prasinus
prasinus
Latin
Adjective
prasinus m (feminine prasina, neuter prasinum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | prasinus | prasina | prasinum | prasinī | prasinae | prasina | |
| genitive | prasinī | prasinae | prasinī | prasinōrum | prasinārum | prasinōrum | |
| dative | prasinō | prasinō | prasinīs | ||||
| accusative | prasinum | prasinam | prasinum | prasinōs | prasinās | prasina | |
| ablative | prasinō | prasinā | prasinō | prasinīs | |||
| vocative | prasine | prasina | prasinum | prasinī | prasinae | prasina | |
Descendants
- English: prasinous
References
- prasinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “prasinus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- prasinus in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers